طرح پيشنهادي راهبرد جامع تنظيم مناسبات روحانيت

پس از تعريف اصطلاحات، ضرورت طرح و هدف از آن بيان شده است. سپس به گستره طرح اشاره شده و پيش‌فرض‌ها در قالب ۲۱ عنوان بيان گرديده‌اند. روش پيشنهادي در عناوين: سندهاي روشنگر، ترسيم چراغ‌هاي راهنما، رحمت و شدّت، ستاد هماهنگي توصيف شده است. در پايان طرح، بخشي با عنوان مسير پيش رو، كارهاي ضروري و گام‌هاي بعدي را نشان مي‌دهد.

يك روز يك آقايي يك تماسي گرفت و مشكلاتي را كه در پروژه‌شان داشتند طرح كرد. آن‌چه او مي‌گفت جنبه‌هاي سلبي فعاليت‌هايي بود كه به كنترل وضعيت‌هاي نابسامان احتمالي در حوزه‌هاي علميه منتهي مي‌شد. صحبت‌هاي تلفني به اين‌جا رسيد كه پيشنهاد كردند حضوري به گفتگو بنشينيم. آمد و نشستيم و يكي دو ساعتي سخن گفتيم. در نهايت وقتي بدرقه‌شان مي‌كردم، پرسيدم‌: از بنده چه كار آيد؟! فرمود: خودتان بگوييد! خواست طرحي بنويسم و بدون ملاحظه و محدوديتي، چه بودجه‌اي و چه موضوعي، راه‌حلي را پيشنهاد نمايم. بعد از خداحافظي، چند صباحي انديشه نمودم و ريشه‌يابي، ذهنم را متوجه دادسراي ويژه روحانيت نمودم، اين‌كه آنان چه مي‌كنند و چه جور بايد كارهايشان را سامان دهند. بعد ياد جامعه مدرسين افتادم، جايي كه اوايل انقلاب خيلي اتفاقات خوبي در مديريت بحران‌ها در آن مي‌افتاد. وقتي نگراني درباره فاضلي پيش مي‌آمد، آقاي مكارم و چند بزرگ ديگر مي‌نشستند، آن فرد را مي‌نشاندند و دوستانه به گفتگو مي‌نشستند و ريشه‌يابي كرده، مسائل را به صورت محرمانه و في‌مابين حل و فصل مي‌نمودند. به نظرم آمد ريشه را يافته‌ام و خلأي كه مديريت تهذيبي حوزه را امروزه دشوار نموده است. اين طرح را نوشتم و براي آن بنده خدا ايميل كردم. بعد هم تلفني خبر دادم. ولي از بعد مطالعه طرح، ديگر هيچ تماسي نگرفت و خبري نشد. نمي‌دانم خوششان نيامد، يا بدشان آمد، يا هيچ‌چيزشان نيامد و خنثي برخورد كردند! خلاصه نه خاني آمد و نه خاني رفت!