با انواع نوشتن آغاز ميشود؛ پاورقي، پينوشت، مختلط، متني. انواع زيرنويس، همبستگي، رگرسيون، گردآوري اطلاعات، شيوه خواندن متن، ابزارهاي يافتن منابع و در نهايت: وظيفه انديشمند. جزوهايست مربوط به دوره روش تحقيق.
از زمان دبيرستان اين عادت را پيدا كردم؛ ترسيم نمودار و استفاده از تصويرسازي در خلاصهنويسي درس، آنهم همزمان با تدريس استاد و در سر كلاس. خيلي آثار خوبي هم داشت، به طرز عجيبي به حفظ و يادگيري كمك ميكرد. سال ۱۳۷۶ كه وارد حوزه علميه شدم، همين شيوه و روش را ادامه دادم. سر كلاس كه مينشستم، وقتي استاد تدريس ميكرد، به سرعت سرفصلهاي اصلي را خلاصه كرده و با استفاده از فلشهاي فانتزي و خطوط پررنگ و كمرنگ تركيبي ميساختم كه منحصر به همان بحث باشد و ياد آن عناوين را به صورت تصويري در ذهنم حفظ كند. جاهايي هم كه نكاتي به ذهن خودم خطور ميكرد و ربطي به استاد نداشت، با قرار دادن در كروشه از بحث استاد متمايز ميكردم. بدينترتيب ميتوانستم ديدگاه خود را نيز ثبت كنم. اين دفترها باقي مانده و امروز عمومي شده است. اگر محصّل حوزه هستيد ميتوانيد دريافت كنيد و براي يادگيري سادهتر به كار بگيريد و يا صرفاً براي استفاده از شيوه، تكنيكهاي استفاده شده را برداشت كنيد.
مطالعه نظرات خوانندگان برايم كمك بزرگيست. اين كمك را دريغ نفرموده، بنويسيد:
شكر
پنجشنبه ۱۶ تير ۱۴۰۱مطلع بشم
چهارشنبه ۱۴ شهريور ۱۴۰۳