طراحي مدار جديد آرام‌پز با امكانات بيشتر

مادرم از گذشته يك آرام‌پز خيلي قديمي داشت، از همان‌ها كه معمولاً مارك «نپتون» رويشان نوشته بود. دستگاهي تماماً استيل با قدّي كوتاه و فقط دو دكمه قرمز در جلويش. بعدتر فهميدم كه به اين دكمه‌هاي لامپ‌دار «راكر» مي‌گويند.
دستگاه را نمي‌خواست، اصلاً لازم نداشت. در دوراني كه همه دنبال «تندپز» هستند، چه كسي به فكر «آرام‌پز» مي‌افتد؟! مايكروفر آمده است، سرخ‌كن؛ با روغن، بي‌روغن، هواپز، زودپز حتي. من خيلي از اين دستگاه استفاده مي‌كردم. خصوص وقت‌هايي كه كاري بيرون داشتم و جلسه‌اي. شب تمام مواد لازم را مي‌گذاشتم داخل آرامپز و تا صبح جا مي‌افتاد، خورش. ظهر كه همه بر مي‌گشتيم غذا آماده بود. اين‌جا درباره‌اش نوشتم: http://movashah.id.ir/fa/index.php?w=blogpost&x=۱۱۲۲
مشكل اين بود كه دو سه بار كليدها سوخت. آب شد اصلاً. در اثر گرماي داخل. كليد يعني از پشت ذوب و نرم مي‌شد و ديگر نمي‌توانست سر جاي خود بايستد و بايد عوض مي‌كردم. دو سه بار راكر خريدم و عوض كردم. هي هم گران‌تر مي‌شد. تا يك روز به ذهنم رسيد چرا راكر را روي خود آرامپز نصب كنم، تا داغ شود و ذوب؟! خب سيم بكشم بيرون و جاي امني. بعد اين ايده هي پرورش يافت در ذهنم. ديده بودم دستگاه‌هايي براي توليد ماست خانگي درست كرده‌اند، دو سه ميليون هم قيمت. چيزي شبيه به كلمن، فقط المنت و ترموستاتي كه دما را ۴۰ نگه دارد. پلوپزهايي هم آمده است كه گرم نگهدار دارند. دما را ۷۰ حفظ مي‌كنند تا غذا خراب نشود، زياد پخته هم نشود. دست به كار شدم و اول مدار را كشيدم. همين فايل ضميمه. بعد هم ۲۰۰ هزار تومان خرج كردم براي خريد قطعات. داستانش مفصل در اين‌جا هست: http://movashah.id.ir/fa/index.php?w=blogpost&x=۱۳۰۰