بررسي طرح شبكه تحقيقات بسيج دانشجويي

مشخص بود اشتباهي رخ داده، تا اسم «متا» را آوردند، متوجه شدم دنبال متخصّصين آن مؤسسه هستند، نه من. سال‌ها پيش حجةالاسلام رضايي، از همكاران فرهنگستان علوم اسلامي، درباره طراحي سايتي براي يك مؤسسه‌اي در تهران با من صحبت كرد؛ مؤسسه فرهنگي پژوهشي مهندسي توسعه اجتماعي. گفت آن دوستان نيز با فرهنگستان ارتباط كاري دارند و مي‌خواهند در اين سايت پيرامون مباحث استاد حسيني (ره) اطلاع‌رساني نمايند. قبول كردم رايگان همكاري كنم. قراري تنظيم شد و رفتم تهران، انتهاي خيابان كارگر، مركز تحقيقات مخابرات را پيدا كردم و آن‌جا با آقايي ملاقات كردم كه نيازهاي خود را به سايت تبيين نمود. سايتي دو زبانه مي‌خواستند؛ فارسي و انگليسي، كه مقالات‌شان را به راحتي در آن قرار دهند. سال ۱۳۸۳ بود و هنوز اين CMSهاي مفتي و رايگان نيامده بود. بايد همه سايت‌ها را خودمان طراحي مي‌كرديم. الگوريتم ساده و كارآيي در نظر گرفتم و به سرعت سايت را طراحي كردم. چيزي كه الآن نمونه‌اش در نشاني http://www.movashah.id.ir/fa/index.php?w=site&x=۸۵ قرار دارد. البته اسكريپت‌هاي آن تنها روي IE كار مي‌كند. زيرا آن‌زمان مرورگر فايرفاكس و كروم نبود و ما تنها براي اكسپلورر اسكريپت مي‌نوشتيم! خلاصه آن دوستان پس از تحويل گرفتن سايت، آن را رها كردند، تا دامين منقضي شد و سايت از بين رفت. من اما به عنوان نمونه كار، در سايت شخصي خود معرفي كرده‌ام. وقتي پس از ده سال تماسي برقرار شده و مرا از «متا» خواند، فهميدم سايت دمو را ديده، گمان برده‌اند بنده از اعضاي مؤسسه مزبور هستم و گرنه مشخص بود چنان سؤال استراتژيك و مهمي را كه از من نمي‌پرسند و طرح با اهميت خودشان را براي چون مني هرگز ارسال نمي‌كنند. من اما در امانت خيانت نكرده، اول اطلاع دادم كه از «متا» نيستم و اطمينان دادم كه طرح‌شان را محرمانه نگه خواهم داشت. ولي انتقاد مهمي به نظرم رسيد، از همان آسيب‌هايي كه معمولاً خيلي از مراكز ما دچارش مي‌شوند، دلم نيامد ننويسم. آن را نيز ضميمه پاسخ ايميل كردم و خلاص.