تزاروس وبلاگ پارسي‌بلاگ طراحي شده در فرهنگ عمومي

اوايل تابستان بود، طبيعتاً دروس حوزوي ما تعطيل بود و جز درس‌هاي فرهنگستان كلاس ديگري نداشتم. مهندس تماس گرفت و مرا به همكاري دعوت كرد. داستان راه‌اندازي يك سامانه وبلاگ جديد بود. آن زمان يك سرويس وبلاگ درست شده بود كه خيلي هم ميان جوانان طرفدار پيدا كرده بود و من هم خود در آن وبلاگي داشتم. مهندس يك ديتابيس درست كرده بود با چند صفحه دات‌نتي كه يك سرويس وبلاگ داشته باشد براي بچه‌هاي مذهبي. به دنبال محيطي معنوي بود در مقابل فضاي سياسي آن وبلاگ معروف. رفتم و ديدم. قبل از من با يكي ديگر از دوستان تماس گرفته بود (كه اكنون در يكي از ايالات آمريكا براي بخش فارسي گوگل از راه دور كار مي‌كند) و كارشان با او نشده بود! گفتند مي‌خواهيم اين صفحات سفيد و بدون رنگ و لعاب كه چيزي جز ديتاريپيتور و فورم‌هاي دات‌نتي ندارد برايمان تبديل به يك سايت كني! منم عشق جاوا، قبول كردم و از شير مرغ تا جون آدميزاد را در بخش كلاينت آن ريختم. مهندس و برادرش بخش سروري را درست مي‌كردند و بنده نيز بخش كلاينتي قضيه را. خلاصه مفهوم سرورسايد و كلاينت‌سايد آن‌جا كاملاً صدق مي‌كرد! به سه ماه نكشيد كه كار انجام شد و كاربران آمدند و در سايت عضو شدند. وقت زيادي در شركت ايشان بودم، حتي شب‌ها هم مي‌ماندم. خلاصه شده بود حجره ما و برادر مهندس!
بخش موضوعات وبلاگ را كه مي‌خواستيم بسازيم، مهندس خواست يك درخت موضوعات برايش پيدا كنم. من هم دنبال درختي از موضوعات بودم كه در فرهنگ عمومي و سطح عرف جامعه باشد، نه يك چيز علمي و تخصّصي و غيرقابل استفاده. دايركتوري‌هاي گوگل به نظرم جالب آمد، البته آن زمان بخش فارسي نداشت و انگليسي بود. تمام دايركتوري‌اش را گرفتم و ترجمه فارسي كردم، به گونه‌اي كه روان باشد و مغلق نباشد. سپس مفاهيمي را كه فاقد بود در آن اشراب نمودم. از جبهه و جنگ و دفاع مقدّس گرفته كه حوزه انقلاب را شامل مي‌شود و امور معنوي و ديني كه حوزه علميه مقدسه را. خلاصه يك تزاروس شد كه هم اسلامي باشد و هم انقلابي. در مجموعه چيز مفصلي شد و شايد در خور!