متن اين آئين‌نامه بسيار مختصر و كوتاه است و تنها محدوده فعاليت در پروژه طبقه‌بندي نرم‌افزارهاي علوم اسلامي را مشخص مي‌سازد. پنج بند اصلي دارد كه در ذيل دو هدف بيان شده است.
مهم‌ترين چالش در هر پروژه‌اي كه نوعي مأخذشناسي محسوب شود، دعوا سر جامع و مانع بودن است. هر كه از راه برسد اين سؤال را مي‌پرسد و حق هم دارد: چرا فلان نرم‌افزار را داخل طبقه‌بندي خود كرديد، ولي آن يكي را غير اسلامي تشخيص داديد؟!
اولين كار در چنين پروژه‌هايي داشتن آئين‌نامه‌هايي است كه گستره كار را دقيقاً و به روشني تعريف نمايد، تا كارشناسان پروژه با اطمينان كامل بدانند چه نرم‌افزاري را بايد مأخذشناسي نمايند و نمايه بزنند و چه نرم‌افزاري را اصلاً مورد توجه قرار ندهند و براي آن هزينه نكنند. اين دوستان، پروژه را تقريباً به اتمام رسانده بودند، ولي هنوز چنين مرز مشخصي تعيين نشده. اين مطلب را از اين رو، تدوين كردم.
از نوشته‌هاي شما استفاده مي‌كنم و ياد مي‌گيريم. لطفاً ديدگاه خود را بنويسيد:
عالي
چهارشنبه ۲۹ اسفند ۱۳۹۷
اين نوشته را مي‌توانيد به صورت رايگان از لينك‌هاي روبه‌رو دريافت نماييد.
تماس
پيامك
ايميل
ذخيره
