اعتباري بودن علم رياضي
«تفاوت حساب و هندسه و سپس جبر»، اين نخستين عنوان نوشته حاضر است. تفاوت كمّ منفصل و كمّ متصل، پيدايش علم رياضي از تجميع مجموعه‌اي از علوم، آلي بودن علوم رياضيّات، تبعيّت علم آلي از علم اَصالي، تبعيّت علم اَصالي از نياز اجتماعي، كثرت نيازهاي اجتماعي و ضرورت اولويّت‌بندي آن‌ها، تبعيّت اولويّت‌ها از نظام حسّاسيت جامعه، تبعيّت نظام حسّاسيت جامعه از اختيار جامعه، تبعيّت اختيار جامعه از رفتار خواصّ يا نخبگان، ضرورت تأسيس «رياضيات اختيار» در صورت اختياري دانستن رفتارهاي بشري؛ عناوين بعدي نوشته هستند. در نهايت نيز با «قرار گرفتن رياضي در دسته علوم اعتباري» متن پايان مي‌يابد.سال‌ها پيش كه جزوات استاد حسيني (ره) را مطالعه مي‌كردم؛ مباحث فرهنگستان، روزهايي كه ساعت‌ها در ساختمان دفتر فرهنگستان علوم اسلامي، نزديك چهاراه شهدا، مي‌نشستم و مطالعه مي‌كردم، ساختماني كه امروز خراب شده است و چيزي از آن باقي نمانده، به بحث اعداد رسيدم، نظريات ايشان درباره رياضيات. همان روزها بود كه به اين فكر رسيدم، اين‌كه تمام محاسبات ما در رياضي، مبتني بر پيش‌فرض‌هايي‌ست كه هيچ ريشه‌اي در حقيقت ندارند. اصلاً از سنخ قضاياي حقيقيه نفس‌الأمريه نيستند. زيرا اعتباري‌اند. جعل شده‌اند يعني. چند وقت پيش كه بحث رياضيات اختيار مي‌كرديم، ياد اين مطلب افتادم و به دوستان عرض كردم. توجه‌شان جلب شد و خواستند آن را بنويسم. اين نوشته را از اين رو تنظيم كردم. نوشته‌اي كه نشان مي‌دهد رياضيات بالكل اعتباري است و دقيقاً به همين جهت است كه «يقيني»ست! زيرا علمي كه واقعي باشد، هرگز نمي‌تواند يقيني گردد! يقين به معناي علم صددرصد!
