طرح يك نشريه دخترانه
متن مختصري‌ست كه در هفت بند كوتاه نظم يافته؛ نگاه كلان به جاي نگاه خُرد، مخاطب‌شناسي و روابط بيروني، ساختار اداري نشريه و روابط دروني، رسانه؛ نه پژوهشگاه، عدم محدوديت در قالب‌ها، گروه مسأله‌شناسي و آخرين بند: سردبير.احتمالاً اندكي عجيب به نظر برسد. قرار است طرح يك نشريه باشد، ولي بيشتر به تبيين موضوعاتي پرداخته كه گمان مي‌شده از نظر مخاطب غايب است. معمولاً نشريات اين چنيني خود را درگير مسائلي حاشيه‌اي مي‌كنند و از وظايف اصلي باز مي‌مانند. از يك نگاه كاركردگرايانه، تلاش كردم معضلاتي را كه در بسياري از نشريات ديده‌ام شناسايي نموده، راهكار برون‌رفت از آن‌ها را در قالب اين طرح ارائه نمايم. درخواست طرح نيز از سوي يكي از همكاران بود كه در زمينه مزبور سابقه داشت، ولي گمان مي‌كردم نسبت به اين اصول غفلت دارد.
