گفتم نگاهي به دولت‌هاي رقيب بياندازم
دشمناني كه مي‌خواهند سر به تن ما نباشد
و ما مي‌خواهيم سر به تن آن‌ها نباشد
سوباسا را كه در فوتباليست‌ها مي‌ديدم هنوز يادم هست
براي هر مبارزه و مسابقه‌اي
دشمن را ارزيابي تام و تمامي مي‌كرد همراه دوستانش
كه نقاط ضعف و قوتش را بفهمد
كه پيروزي را در آغوش كشد
و من نيز...
در اين ميانه اما
از تغييرات سريع و به نظر ناهماهنگ يكي از دولت‌هاي دشمن شگفت‌زده شدم
كمي بيشتر اطلاعات را كاويدم
عجبا...
32 بار دولت‌شان عوض شده در حدود 60 سال
و هر بار تعداد وزرا كم و زياد شده
خيلي زياد تغيير كرده‌اند
اين اطلاعات را ببينيد:
1. 1948 - دو سال: 11 وزير
2. 1950 - يك سال: 12 وزير
3. 1951 - يك سال: 14 وزير
4. 1952 - دو سال: 14 وزير
5. 1954 - يك سال: 15 وزير
6. 1955 - كمتر از يك سال: 11 وزير
7. 1955 - سه سال
8. 1958 - يك سال: 14 وزير
9. 1959 - دو سال: 15 وزير
10. 1961 - دو سال: 11 وزير
11. 1963 - كمتر از يك سال: 13 وزير
12. 1963 - سه سال: 12 وزير
13. 1966 - سه سال: 17 وزير
14. 1969 - كمتر از يك سال: 19 وزير
15. 1969 - پنج سال: 20 وزير
16. 1974 - كمتر از يك سال: 21 وزير
17. 1974 - سه سال: 22 وزير
18. 1977 - چهار سال: 15 وزير
19. 1981 - دو سال: 17 وزير
20. 1983 - يك سال: 19 وزير
21. 1984 - دو سال: 23 وزير
22. 1986 - دو سال: 23 وزير
23. 1988 - دو سال: 23 وزير
24. 1990 - دو سال: 18 وزير
25. 1992 - سه سال: 16 وزير
26. 1995 - يك سال: 20 وزير
27. 1996 - سه سال: 17 وزير
28. 1999 - دو سال: 21 وزير
29. 2001 - دو سال: 24 وزير
30. 2003 - سه سال: 22 وزير
31. 2006 - سه سال: 24 وزير
32. 2009 - تا كنون: 29 وزير
و تغييرات را در نمودار زير ملاحظه كنيد:
و جالب، نوع اين تغييرات است
اولين دولت اشغالگر قدس چنين ساختاري داشت:
اولين دولت (1948م):
نخست وزير و وزير دفاع
1. وزير كار
2. وزير آموزش و فرهنگ
3. وزير پليس
4. وزير كشاورزي، منابع غذايي و سهميه‌بندي
5. وزير دارايي، بازرگاني و صنايع
6. وزير امور خارجه
7. وزير دادگستري
8. وزير حمل و نقل
9. وزير كشور، مهاجرت و بهداشت
10. وزير رفاه اجتماعي
11. وزير امور مذهبي و تلفات جنگ
در اين ميانه، تغييرات بسيار وسيع بوده است
تغييراتي به شرح زير:
2. 1950 - تفكيك وزارت «دارايي» از «بازرگاني و صنايع»
3. 1951 - تأسيس وزارتخانه‌هاي «حمل و نقل» و «پست»
ادغام وزارتخانه‌هاي «كشور» و «امور مذهبي»
ادغام وزارتخانه‌هاي «دادگستري» و «بازرگاني و صنايع»
استقلال وزارت «بهداشت» از «كشور»
اضافه شدن «توسعه» به وزارت «كشاورزي»
پيدايش وزيرهاي بدون سهم
4. 1952 - استقلال وزارت «توسعه» از «كشاورزي»
استقلال وزارت «امور مذهبي» از «كشور»
استقلال وزارت «دادگستري» از «بازرگاني و صنايع»
حذف وزارتخانه‌هاي «حمل و نقل» و «رفاه اجتماعي»
5. 1954 - اضافه وزارت «حمل و نقل»
بازگرداندن و ادغام وزارت «رفاه» در «امور مذهبي»
6. 1955 - ادغام وزارت «رفاه و مذهب» در «كشور»
ادغام وزارت «كشاورزي» در «بازرگاني و صنايع»
ادغام وزارت «بهداشت» در «توسعه»
...
تغييرات خيلي زياد است و بقيه را تفصيل نمي‌دهم كه ملول نشويد!
هر سال تغيير، ادغام، حذف، استقلال و اضافه وزارتخانه‌ها
با روي كار آمدن هر دولت
و چقدر دولت‌ها عمر كوتاهي داشتند
در هر صورت
دولت فعلي اشغالگر و غاصب اين ساختار را دارد:
سي‌ودومين دولت (2009م):
نخست وزير
1. وزير زيرساخت‌هاي ملي
2. وزير خانه‌سازي و ساخت و ساز
3. قائم‌مقام نخست وزير و وزير توسعه منطقه‌اي و توسعه النقب و الجليليه
4. وزير امور اقليت‌ها
5. وزير امنيت عمومي
6. قائم‌مقام نخست وزير و وزير امور راهبردي
7. وزير دادگستري
8. وزير فرهنگ و ورزش
9. جانشين نخست وزير و وزير امور خارجه
10. وزير جذب مهاجر
11. جانشين نخست وزير و وزير كشور
12. جانشين نخست وزير و وزير دفاع
13. وزير ارتباطات
14. وزير توريسم
15. وزير آموزش
16. وزير كشاورزي و توسعه روستايي
17. وزير حمل و نقل و امنيت جاده‌اي
18. وزير صنايع، بازرگاني و كار
19. وزير دارايي
20. وزير خدمات مذهبي
21. وزير حفاظت از محيط زيست
22. وزير رفاه و امور اجتماعي
23. وزير علم و فناوري
24. جانشين نخست وزير و وزير اطلاعات و انرژي اتمي
25. وزير اطلاعات و امور پراكندگي يهوديان
26. وزير ارتقاء خدمات دولتي
27. وزير (بدون سهم)
28. وزير (بدون سهم)
29. وزير (بدون سهم)
چند نكته در اين ساختارسازي جلب توجه مي‌كند:
1. اختيارات وسيع مسئول دولت در تغيير كابينه، چه اينكه كابينه ابزار كار اوست و او بايد بتواند كار كند!
2. امكان بر عهده گرفتن يكي از وزارتخانه‌ها توسط مسئول دولت، خصوصاً در اين مورد وزارت دفاع غالباً در اختيار شخص رئيس دولت بوده است.
3. وجود وزيرهايي بدون سهم، يعني وزيرهايي كه مسئوليت مشخصي مانند ساير وزرا ندارند. اين چنين وزرايي در دولت‌هاي ديگر هم يافت مي‌شوند، ولي در دولت مذكور و دولت چين، بيش از ساير كشورها از اين نوع وزير يافت مي‌شود. اين وزرا رسماً عضو كابينه مي‌باشند، ولي نمي‌دانم آيا فقط جنبه مشاوره دارند و يا اينكه در حقيقت مسئول سازمان‌ها و نهادهاي سرّي اين دولت‌ها مي‌باشند!
4. اختصاص يك وزير به «امور مذهبي» واقعاً جاي توجه دارد!
5. بعضي وزرا جانشين نخست وزير هم هستند و اين عجيب است!
6. با گذشت زمان به جاي كم شدن تعداد وزرا، با يك روند رو به رشد وزارتخانه مواجه هستيم!
7. براي امور خاص، مثلاً مناطق استراتژيك، وزير مستقل در نظر گرفته شده است!
در مجموع گفتم با كابينه‌سازي دشمن بيشتر آشنا شويم
تا بهتر بتوانيم تغييرات اندك دولت خودمان را تحمّل كنيم و ...!
منبع: 
پ.ن. فهرست كامل ساختار اين دولت را مي‌توانيد به زبان فارسي از اينجا و به زبان انگليسي از اينجا برداريد.
ضمناً اگر فرصت پژوهش باشد، مي‌توان نسبت تغييرات دولت‌ها را با شرايط زماني هم ملاحظه كرد، مثلاً معاهده كمپ‌ديويد در سال 1978 رخ مي‌دهد و دولت بعدي دولت نوزدهم است، با ملاحظه تغييرات مي‌توان ديدگاه برنامه‌ريزان دشمن را تشخيص داد. مثلاً اضافه شدن وظيفه «هماهنگ‌سازي بين وزارتخانه‌ها» به وظايف وزارت اقتصاد، يا اضافه شدن وزارت «انرژي و زيرساخت». اين امر تحقيقات گسترده‌تري مي‌طلبد.
دكتر خودم: اينقدر قشنگ بحث كردين كه دلم نمياد گير بدم (:
