«بابا! يه هفته ناهار با من»
- چرا؟
«كلاس ندارم»
ممارست لازم است
وقتي مهارتي باشد
فقط دانستن كافي نيست
همين تابستان بود كه آموزش آشپزي را تكميل كرد
آشپزي ايراني
اما تمرين
فرصتي براي آن نيافت
كلاس‌ها هر روز هستند
صبح هم
آنلاين هم
جسته و گريخته فقط چيزي پخت
مستمر نه
هفته‌اي كه امتحان داشت
امتحان عصر
كلاس‌ها تعطيل
وقت داشت كه آشپزي كند
اين عدس‌پلو يكي از شاهكارهاي همين روزهاست
سيزده سال بيشتر ندارد
نمي‌دانم چند نفر در اين سن مي‌شناسيد كه چنين ذوقي داشته باشند؟
من كه نمي‌شناسم
نديده‌ام يعني
وقتي ازدواج كردم
زنم هيچ غذايي را بلد نبود
بدون ابايي هم از گفتن اين مطلب
انگار اصلاً لازم نبود فرا بگيرد
پاسخ فقهي هم داشت:
«اين وظيفه مرده كه غذاي آماده خوردن جلوي زنش بذاره، فتواي همه مراجع همينه»
پدرش طلبه بود و گويا دخترش را خوب تربيت كرده
احكام فقهي ازدواج را يادش داده بود! :))
انگاره معمول دختران امروز جامعه ما اين
سال‌هاي سال است:
مگر لازم است خانه‌دار باشم؟!
وقتي اشتغال فخر بيشتري براي هر زن و دختري دارد
ندارد؟!
قال امام القَوم (ع): «عَنْ قَوْلِ الرَّسُولِ (ص) "غَيِّرُوا الشَّيْبَ وَ لَا تَشَبَّهُوا بِالْيَهُودِ"؟ فَقَالَ (ع): إِنَّمَا قَالَ ذَلِكَ وَ الدِّينُ قُلٌّ، فَأَمَّا الْآنَ وَ قَدِ اتَّسَعَ نِطَاقُهُ وَ ضَرَبَ بِجِرَانِهِ؛ فَامْرُؤٌ وَ مَا اخْتَارَ.» (نهج‌البلاغه، ح17)
(از امام پرسيدند كه رسول خدا (ص) فرمود: موها را رنگ كنيد، و خود را شبيه يهود نسازيد يعنى چه؟) پيامبر (ص) اين سخن را در روزگارى فرمود كه پيروان اسلام اندك بودند، امّا امروز كه اسلام گسترش يافته، و نظام اسلامى استوار شده، هر كس آنچه را دوست دارد انجام دهد. (ترجمه دشتي)
نظرات
حسن ف: سلام.غذاي بسيار عالي هست . من كه عدس پلو خيلي دوست دارم. زمان دانشجويي خودم عدس پلو درست مي كردم. البته از نوع ساده اش.(به نظر من خود ما مردها هم در اين كه يك خانم به كار خانه علاقه مند باشه يا نه دخيل هستيم. وقتي من با يك خانه دار رفتاري بسيار متفاوت تر و سطح پايين تر نسبت به يك خانم كارمند داشته باشم، خود به خود اين امر باعث ايجاد احساس بدي در خانم هاي خانه دار مي شود.)جمعه ۳ بهمن ۱۳۹۹ - ۱:۰۸ عصر
پاسخ: سلام. احسنت. دقيقاً. شكي نيست كه اين‌طور است. نه فقط مردها، كه جامعه هم. وقتي جامعه نسبت به زن خانه‌دار بي‌تفاوت است و از زن شاغل تمجيد مي‌كند: فلان خانم وزير است، فلان خانم، به به، استاد دانشگاه است و... اين‌ها تحقير خانمي مي‌شود كه خانه‌دار است. حتي بدتر، وقتي بگويند فلاني خانه‌دار است، سؤال برايشان پيش مي‌آيد: مگه دانشگاه نرفته؟ مگه ليسانس نداشت؟ اي واي، شوهرش نذاشت بره سر كار؟ حيوونكي! :)) اين‌ها چيزهايي‌ست كه زياد مي‌شنويم و اين‌ها خوب نيست. از نكته خوبي كه بيان فرموديد سپاسگزارم.
