بيانات امامخميني قدسسره و رهبر معظم انقلاب مدظلهالعالي
مجالس عزا از آن وقت به امر حضرت صادق (سلاماللهعليه) و به سفارش ائمة هدي^، ما بپا ميكنيم اين مجالس عزا را.
ملت ما قدر اين مجالس را بدانند، مجالسي است كه زنده نگهميدارد ملتها را، در ايام عاشورا زياد و زيادتر و در
ساير ايام هم غير اين ايام متبركه، هفتههاست و جنبشهاي اينطوري هست.
اگر بُعد سياسي اينها را بفهمند، همان غربزدهها هم مجلس بهپا ميكنند و عزاداري ميكنند؛ اگر چنانچه ملت را بخواهند و
كشور خودشان را بخواهند.
من اميدوارم كه هر چه بيشتر و هر چه بهتر اين مجالس برپا باشد و از خطباي بزرگ تا آن نوحهخوان
در اين تاثير دارد؛ [از] آن كه ايستاده پاي منبر، چند شعر ميگويد و چند شعر ميخواند، تا آن كه در منبر
است و خطيب است، اينها هر دو در اين مسئله تاثير دارند، تاثير طبيعي دارند؛ گرچه خود بعضي اشخاص هم ندانند دارند
چه ميكنند؛ مِن حَيثُ لايَشعُر.
روضة سيدالشهداء براي حفظ مكتب سيدالشهداست.
آن كساني كه ميگويند روضه سيدالشهداء را نخوانيد، اصلاً نميفهمند مكتب سيدالشهداء چه بوده و نميدانند يعني چه.
نميدانند اين گريهها و اين روضهها حفظ كرده اين مكتب را.
الان هزار و چهارصد سال است كه با اين منبرها، با اين روضهها و با اين مصيبتها و با اين سينه
زنيها ما را حفظ كردهاند؛ تا حالا آورده اند اسلام را.
.
.
اين نقش، يك نقشي است كه اسلام را هميشه زنده نگه داشته، آن گلي است كه هي آب به آن ميدهند
زنده نگه داشته، اين گريهها زنده نگهداشته مكتب سيدالشهداء را، اين ذكر مصيبتها زنده نگه داشته مكتب سيدالشهداء را.
امام حسين(سلامالله عليه) با عده كم، همه چيزش را فداي اسلام كرد؛ مقابل يك امپراطوري بزرگ ايستاد و «نه» گفت.
هر روز بايد در هر جا اين «نه» محفوظ بماند و اين مجالسي كه هست، مجالسي است كه دنبال همين است
كه اين «نه» را محفوظ بدارد.
اين [ذکر مصيبت امام حسين×] همان چشمهي جوشاني است كه از ظهرِ روزِ عاشورا شروع شد؛ از همان وقتي كه زينب كبري÷
- طبق نقلي كه شده است - بالاي «تلّ زينبيّه» رفت و خطاب به پيغمبر عرض كرد: «يا محمداه، صلّي عليك مليك
السّماء هذا حسينك مرمّل بالدّماء، مقطّع الاعضاء، مسلوب العمامة و الرّداء.
.
.
» او خواندنِ روضهي امام حسين× را شروع كرد و ماجرا را با صداي بلند گفت؛ ماجرايي كه ميخواستند مكتوم بماند.
خواهر بزرگوار امام، چه در كربلا، چه در كوفه و چه در شام و مدينه، با صداي بلند به بيان حادثهي
عاشورا پرداخت.
اين چشمه، از همان روز شروع به جوشيدن كرد و تا امروز، همچنان جوشان است.
اين حادثهي عاشوراست.
اكنون بايد به نحو متعارف كه در طول قرون و اعصار عزاداري ميكردهاند و متدينين و علماء هم خود در آن شركت
ميجستهاند، عزاداري كنند؛ يعني تشكيل مجالس روضهخواني و راهاندازي دستهجات و مواكب عزاداري كه داراي حال و حزن و شور محبت اهلبيت(عليهمالصلاةوالسلام)
است، سعي كنند كه نوحهها و شعرها و روضهخوانيها، پرمغز و داراي مضامين صحيح و متكي به آثار واردهي معتبره از ائمه^
يا علماي بزرگ باشد.
من واقعاً ميترسم از اينكه خداي ناكرده، در اين دوران كه دورانِ ظهور اسلام، بروز اسلام، تجلّي اسلام و تجلّي فكر اهلبيت(عليهمالصّلاةوالسّلام)
است، نتوانيم وظيفهمان را انجام دهيم.
برخي كارهاست كه پرداختن به آنها، مردم را به خدا و دين نزديك ميكند.
يكي از آن كارها، همين عزاداريهاي سنّتي است كه باعث تقرّبِ بيشترِ مردم به دين ميشود.
اينكه امام فرمودند «عزاداري سنّتي بكنيد» به خاطر همين تقريب است.
در مجالس عزاداري نشستن، روضه خواندن، گريه كردن، به سر و سينه زدن و مواكب عزا و دستههاي عزاداري بهراهانداختن، از
اموري است كه عواطف عمومي را نسبت به خاندانپيغمبر، پرجوش ميكند و بسيار خوب است.
|