مقدمه
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ|: يَحْمِلُ هَذَا الدِّينَ فِي كُلِّ قَرْنٍ عُدُولٌ يَنْفُونَ عَنْهُ تَأْوِيلَ الْمُبْطِلِينَ وَ تَحْرِيفَ الْغَالِينَ وَ انْتِحَالَ الْجَاهِلِينَ كَمَا يَنْفِي
الْكِيرُ خَبَثَ الْحَدِيدِ.
پيامبر اکرم| مي فرمايند: در هر قرني، افراد عادلي پاسداري دين را به عهده ميگيرند و تأويل اهل باطل و تحريف غلوکنندگان
و دروغ نادانان را از دين ميزدايند؛ همانگونه که دمِ آهنگر، مواد زائد را از آهن ميزدايد.
گوهر يکدانة اقامة عزاي ائمة هدي^ چون اکسيري حيات بخش، يکي از مهمترين کارکردها را در حفظ مکتب اهلبيت^ به عهده دارد؛
از اين رو، علماي اعلام در حفظ و صيانت از اين مجالس اهتمام تامّ داشته و کوشيدهاند آن را از گزند انحرافات
و تندرويها محفوظ نگاه دارند.
در دوران معاصر نيز اين رسالت حساس، مورد توجه و اهتمام زعماي حوزه علميه قرارداشته، علماي روشنبين به سهم خود در زدودن
آفاتي که از روي جهالت عوام و گاه با تحريک و توطئه معاندان، دامنگير اين محافل گرانقدر ميشد، کوشيدهاند.
جريان مقابلة علماي ربّاني با اين انحرافات را در دوران معاصر، ميتوان در سه مقطع مورد بررسي و کنکاش قرار داد:
1. موج اول؛ مبارزة علامه سيدمحسنامين& با انحرافات عملي در عزاداري و حمايت سيد ابوالحسن اصفهاني+ از نهضت تنزيه؛
2. موج دوم؛ مقابله حضرت امام خميني+ با قمه زني و امثال آن؛
3. موج سوم؛ حکم حکومتي رهبر معظم انقلاب(مدظلهالعالي) در مورد قمه زني و حمايت مراجع عظام و علما از آن.
|