پرسش سوم   • خوب شايد بشود قمه‏زني را هم مصداق جزع در ماتم امام حسين× دانست.‏ ? جزع در موارد متعددي از روايات ما وارد شده است، ابتدا چند نمونه را ملاحظه کنيد؛ از امام صادق × نقل شده است که فرمودند:‏ براي بندة خدا، گريه و بي‌تابي و جزع نمودن براي هر مصيبتي، مکروه است به جز گريه و ناله و بي‌تابي در مصيبت حسين‌بن‌علي'؛ پس به درستي که او، به‌و‌اسطه اين کار مأجور است.‏ در روايت ديگري، اميرالمومنين× در هنگام غسل پيکر مطهر رسول خدا| مي‏فرمايند:‏ اگر به شكيبايي امر نمي كردي و از بي‏تابي نهي نمي‏فرمودي، آن‏قدر اشك مي‏ريختم تا اشك‏هايم تمام شود و اين درد جانكاه هميشه در من مي‏ماند، و اندوهم جاودانه مي شد.‏ از امام صادق× نيز نقل شده که در حال مناجات با خداوند متعال مي‏فرمودند:‏ اي كسي كه ما رابه كرامت و جانشيني پيامبر| مخصوص كرده و وعده شفاعت داده و علم آنچه را بود وآنچه هست، به ما داده‏اي و دلهاي برخي مردم را به سوي ما سوق داده‏اي!‏ برادرانم و كساني را كه به زيارت قبر حسين× مي‏روند، ببخش!‏.‏.‏.‏ بر آن چشماني را كه به ترحّم بر ما، گريه كردند، رحم كن؛ و بر آن دلهايي كه جزع كردند و براي ما آتش گرفتند و بر آن ضجه‏هايي كه براي ما بلند مي‏شود، رحمت نازل نما!‏.‏.‏.‏ حتي تعريف و مصداق جزع را نيز مي‏توان از رواياتي که در اين باب وارد شده تشخيص داد.‏ به عنوان مثال در روايتي که از مسمع بن عبدالملك نقل شده که مي‏‏گويد:‏ روزي امام صادق× به من فرمود:‏ هيچ مي‏شود كه حسين× را يادكني و آنچه را بر او رواشده، متذكّر شوي؟ عرض كردم:‏ بله.‏ فرمود:‏ آيا جزع مي‏كني؟ عرض كردم:‏ آري به خدا قسم!‏ و اشك مي‏ريزم به‏گونه‏اي كه نزديكان من اثر آن را در من مي‏بينند و دست از غذا مي‏كشم تا اثر آن در سيماي من ديده شود.‏ امام× فرمود:‏ خدا رحمتت كند و اجر گريه‏هايت را بدهد!‏ بدان كه تو از زمره كساني هستي كه اهل جزع كردن بر ما هستند و از كساني هستي كه در شادي ما مسرور و در غم و ماتم ما محزون هستند.‏ اين تعبير از امام× بدان معناست كه جزع مورد نظر امام×، گريه كردن و اندوهگين شدن و بي‏تابي براي اهل بيت× است و اصحاب ايشان نيز همين معنا را از آن مي‏فهميدند.‏