«مافیای فرهنگی» در خدمتِ «ناتوی فرهنگی»!

 

اين جدول منتخبي از رديف‌هاي بودجه مصوّب سال 1389 است كه از اَسناد معتبر منتشره دولت برگزيده‌ام. به نكات ذيل توجه كنيد، سپس جدول را ببينيد:

«تغيير سالانه» مبلغي است كه بيش از سال گذشته براي رديف مورد نظر تخصيص داده شده است (همان رشد بودجه نسبت به سال 1388). اگر «جديد» باشد، به معناي اين است كه اصلاً سال گذشته چنين رديفي در بودجه نبوده است.

«تغيير لايحه» مبلغي است كه مجلس شوراي اسلامي بيش از پيشنهاد دولت در لايحه تصويب كرده است كه طبيعتاً در كمسيون تلفيق انجام پذيرفته و در صحن علني به رأي گذاشته شده است. «جديد» در اين ستون به اين معناست كه اصلاً چنين رديفي در بودجه پيشنهادي دولت وجود نداشته است و ابداع مجلس است! با دقت به تفاوت مبلغ لايحه با مبلغ مصوّب شايد بتوانيم متوجه شويم كدام مؤسسات و مراكز نفوذشان در مجلس بيش از نفوذشان در دولت است!

دقت كنيد كه دسته‌بندي‌ها در بودجه نبوده و كار خودم است. لينك سايت‌هايشان را هم به فهرست اضافه كردم، تا بتوانيد فعاليت‌هايشان را ببينيد.

 

 

پس: سرانه بودجه فرهنگي براي هر نفر ايراني: هرماه 40 هزار تومان

دقت كنيد كه بودجه فرهنگي امسال --/000/000/000/000/ 14 تومان بيش از سال گذشته است! البته بودجه صداوسيما و وزارت ارشاد نيز داخل اين مبلغ است كه آن‌ها را در جدول نياوردم.

حالا به نظر شما چقدر از اين مبلغ خرج قند و چايي مي‌شود و چقدر از آن واقعاً صرف توسعه فرهنگ؟

اگر نحوه مصرف اين بودجه به صورت يكپارچه و متمركز و از يك نهاد واحد ساماندهي شود و افسران جنگ نرم با هم هماهنگ باشند، چه انقلاب شگرف فرهنگي در كشور اتفاق خواهد افتاد؟ البته نه ماداميكه افرادي ناآگاهانه جنگ نامنظم را پيشنهاد مي‌كنند‍!

نظر خود را در اين باره اعلام فرماييد.

 

*منبع: هفته‌نامه «برنامه»، معاونت برنامه‏ريزي و نظارت راهبردي رئيس جمهوري (برنامه و بودجه سابق)، شماره 374، ص4

اين دو منبع + + را هم ببينيد، يك جمع‌بندي از رشد بودجه فرهنگي است!

 

نظر شما درباره اصطلاح «مافياي فرهنگي» در كنار «ناتوي فرهنگي» چيست؟

اتفاقي كه مي‌افتد اين است؛ غالب اين سازمان‌ها، نهادها و مؤسسات را مي‌توان در چهار رده كاري طبقه‌بندي كرد و رفتار سازمان را از منظر هر رده مشاهده و بررسي نمود:

1. «مديران ارشد»  گمان مي‌كنند كار بزرگي انجام شده است.

2. «كارشناسان نادان» مي‌دانند كار بزرگي انجام نشده است، ولي نمي‌دانند براي چه، با اين حال القاء مي‌كنند كه كار بزرگي انجام شده است.

3. «كاسب‌كاران» مي‌دانند كار بزرگي انجام نشده است، و مي‌دانند براي چه، ولي به خاطر جيب خود دروغ مي‌گويند كه كار بزرگي انجام شده است.

4. «زحمتكشان» مي‌دانند پول و امكانات لازم براي انجام كار بزرگ را در اختيار نداشته‌اند، ولي براي تأمين خانواده بيگاري مي‌دهند و سكوت مي‌كنند.

5. «نخبگان» از اين سازوكار خارج شده و در يكي از اين سه گروه قرار مي‌گيرند؛ «غيرخودي»ها اپوزيسيون مي‌شوند، «خودي»ها منتقد مي‌شوند و «خنثي»ها در جريان فرار مغزها قرار مي‌گيرند.

كارشناسان و كاسب‌كاران قشر مديران مياني نهادها را تشكيل مي‌دهند كه گرفتاري اصلي را پديد آورده‌اند. كارشناسان به دنبال افزايش موقعيت فرهنگي خود در جامعه هستند كه با انجام چند كار بزرگ عضو هيئت علمي‌ها شوند و كاسب‌كاران به دنبال تكميل كلكسيون‌هاي خانه و خودروي خود. مديران ارشد نيز با تأييد ناآگاهانه رفتار كارشناسان و چشم‌بستن بر اشتباهات آن‌ها، به دنبال تقويت موقعيت سياسي خود در جامعه هستند، تا در جلسات بيشتري امكان حضور داشته باشند و مديريت مؤسسات بيشتري را در اختيار گيرند، با حفظ سمت!

منافع سياسي مديران ارشد و منافع فرهنگي كارشناسان نادان و منافع اقتصادي كاسب‌كاران زرنگ در جاهايي آن‌چنان به هم پيوند مي‌خورد كه گويا همه‌شان با هم دوست دارند فريب بخورند و همديگر را بفريبند و تصور كنند كه كار فرهنگي بزرگي در حال انجام است. وقتي يك عده دوست دارند فريفته شوند، قطعاً يك عده هم پيدا خواهند شد كه بفريبند!

پروژه‌هاي تكفا را به خاطر داريد؟ من كه هرگز فراموش نمي‌كنم، بعضي از همين نهادهايي كه در جدول فوق فهرست شده‌اند چه مبالغ كلاني دريافت كردند و نتيجه چه شد؟! آيا جداول بودجه‌هاي تكفا را ديده‌ايد؟

به خاطر دارم و خدا را بر اين وقايع شاهد مي‌گيرم كه پروژه‌اي را انجام دادم و ديگري صاحبِ خانه شد، سايتي را طراحي كردم و ديگري خودرو خريد، در جلساتي شركت كردم و ديگري مديركل شد و يك‌بار هم سامانه‌اي را تحليل و طراحي كردم و ديگري به رياست يك پژوهشكده منسوب گشت. شما هم به اطراف خود نظاره كنيد و ببينيد چند نمونه از فعاليت اين مافياها را مشاهده مي‌كنيد. مافياهايي كه قدرت دارند لايحه دولت را در مجلس تغيير دهند و ارقام را به نفع خود اصلاح كنند!

يادم نمي‌رود ح.م. را كه سفارش نوشتن كتاب به آقاي الف داد، كتاب نوشته شده را در انتشارات ب كه متعلق به خودش بود چاپ كرد و كارشناسان مركز ج را قانع كرد، تا مديران ارشد آن مركز بپذيرند آن كتاب را به عنوان كتاب درسي قرار دهند و در نهايت چه فروشي از كتاب داشت!؟ روزي من و ايشان با هم سر سفره نهار نشسته بوديم، دسته‌اي يورو نشانم داد و گفت: محرم براي تبليغ به آلمان خواهم رفت. پرسيدم: روضه را آلماني مي‌خوانيد يا انگليسي؟ گفت: نه آلماني بلدم و نه انگليسي، فارسي حرف مي‌زنم!

 

زحمتكشان نيز به تدريج فرامي‌گيرند كاسب‌كاران زرنگ يا كارشناسان نادان باشند و وضع موجود سازمان را حفظ نمايند. اگر هم به جرگه نخبگان وارد شوند، يكي از سه مسير ذكر شده را خواهند پيمود. اما خلأ مديران ارشد هرگز از درون سازمان پر نمي‌شود، نه كارشناسان را سزد و نه كاسب‌كاران را. اينان بي‌درنگ از خيل «دوستان خوب» برگزيده مي‌شوند؛ بي‌واسطه يا با معرفي واسطه! ببينيد آيا مي‌توانيد خلاف اين پيدا كنيد؟

 

شايد بتوان گفت: «ناتوي فرهنگي دشمن از بيرون فشار مي‌آورد و مافياي فرهنگي از درون ترواي او را پذيرا مي‌شود و افسران جنگ نرم را زمين‌گير مي‌كند».